Ik kijk terug op 35 jaar kunstenaarschap. Werk en thema’s die me geboeid hebben en meestal nog steeds doen. Retrospectief zou ook een goed woord zijn maar ik noem het Inner cosmos. Mijn werk heeft in de loop der tijd de betekenis en de woorden gekregen die ik er ooit intuïtief mee heb bedoeld.
Eind 2019 begon ik met een serie presentaties in mijn huis (dat toen nog huis als museum heette) – een terugblik op mijn werk. Ik kwam niet verder dan twee tentoonstellingen – eentje met Susan Bink over Nothing en een met Jolanda Meulendijks over Gedragen licht, voorbij de schaduw – presentaties gelardeerd met gesprek en inzichten over de betekenis van leven en kunst. Toen kwam de Corona en daarmee nieuwe inzichten. Huis als museum werd Huis om te wonen en tHuis te komen. Mijn collectie van werk van vrouwelijke beeldend kunstenaars en werk van mijzelf voor het grootste deel opgeslagen. Na aanleiding van een meditatie zag en maakte ik dit beeld:
en realiseer ik mij dat het mijn pad is om de grond – de aarde – schoon te maken en te ontdoen van het overtollige – gevoed en klaar om nieuwe dingen te laten ontstaan. De expressies van mijzelf – mijn geschiedenis – wil ik op een zo compact mogelijke manier bewaren als beelden en tekst in de ruimte van het wereldwijde web en misschien als een boek voor mijn geliefden.
Mijn voornemen voor 2021 is om mijn werk in retrospectief te bezien, te documenteren en te minimaliseren in een vorm die passend voelt.
Wordt vervolgd.
Krijnie Beyen – 30 december 2020
Krijnie Beyen - beeldend kunstenaar - visual artist 